Χρυσός στατήρας από την πόλη Παντικάπαιον στην Ταυρική Χερσόνησο, περίπου 370-350 π.Χ., αρχικά αποικία της Μιλήτου στα τέλη του 7ου αιώνα π.Χ
Το νόμισμα κόπηκε γύρω στο 340-25 π.Χ. και απεικονίζει έναν σάτυρο με μεγάλα μάτια στον εμπροσθότυπο και έναν Γρύπα που κρατάει ένα δόρυ στο ράμφος του στον οπισθότυπο. Η παρουσία του σάτυρου θεωρείται ότι παραπέμπει στον βασιλιά Σάτυρο Α΄ του Βοσπόρου, ο οποίος κυβέρνησε μια ελληνο-σκυθική αυτοκρατορία (σ.σ Βασίλειο του Κιμμερίου Βοσπόρου) στην ανατολική Κριμαία από το 432 έως το 389 π.Χ.
Οι ευκρινείς λεπτομέρειες κάνουν τους νομισματολόγους να είναι βέβαιοι ότι το νόμισμα είναι έργο ενός αρχιχαράκτη. Σε αντίθεση με παρόμοια νομίσματα, αυτός ο στατήρας του Παντικαπαίου παρουσιάζει τον σάτυρο στραμμένο κατά τα τρία τέταρτα προς τα αριστερά, σε αντίθεση με το να κοιτάζει τελείως προς τα αριστερά, μια λεπτομέρεια που οι ειδικοί πιστεύουν ότι τροποποιήθηκε σε μια προσπάθεια να ακολουθηθεί η τάση της εποχής.
Το νόμισμα ανήκε επί σειρά ετών στη συλλογή του Κρατικού Μουσείου Ερμιτάζ της Αγίας Πετρούπολης, αλλά πωλήθηκε το 1934 στο πλαίσιο της προσπάθειας του Ιωσήφ Στάλιν να πουλήσει έργα τέχνης προκειμένου να συγκεντρώσει συνάλλαγμα για τη χρηματοδότηση της εγχώριας βιομηχανικής ανάπτυξης της ΕΣΣΔ. Το νόμισμα αποκτήθηκε από τον Σαρλ Ζιλέ έναν Γάλλο βιομήχανο που επικεντρώθηκε στη συλλογή σπάνιων βιβλίων, επίπλων και αρχαιοτήτων, συμπεριλαμβανομένων των νομισμάτων.
Το προηγούμενο ρεκόρ για το ακριβότερο αρχαίο νόμισμα που πωλήθηκε σε δημοπρασία ήταν ένα από τα τρία μόνο γνωστά νομίσματα ”Ειδοί του Μαρτίου”, το οποίο κόπηκε το 42 π.Χ. και μνημόνευε τη δολοφονία του Ιουλίου Καίσαρα. Πουλήθηκε στον οίκο δημοπρασιών Roma Numismatics έναντι 4,2 εκατομμυρίων δολαρίων το 2020, αν και, όπως αποδείχθηκε, με παραποιημένη προέλευση.
Content Original Link:
