Η ἵδρυση τοῦ Ἀσκληπιείου τοῦ Πειραιῶς πρέπει νὰ τοποθετηθεῖ γύρω στὸ 420 π.Χ. Στὴν κωμωδία τοῦ Ἀριστοφάνους Σφῆκες που διδάχθηκε τὸ 422 π.Χ., ὁ Βδελυκλέων στέλνει τὸν πατέρα του Φιλοκλέων γιὰ Θεραπεία στὸ Ἀσκληπιεῖο τῆς Αῖγινας. Γιὰ τὸ λόγο αὐτὸ γίνεται μέχρι σήμερα ἀποδεκτὸ στὴν ἔρευνα ὅτι σὲ αὐτοὺς τοὺς χρόνους δὲν ὑπῆρχε ἀκόμη Ἀσκληπιεῖο στὴν ἠπειρωτικὴ χώρα τῆς Ἀττικῆς. Στὴ χρονολογημένη τὸ 420/19 π.Χ. ἱδρυτικὴ ἐπιγραφὴ τοῦ ἀθηναϊκοῦ Ἀσκληπιείου, σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία ὁ Τηλέμαχος εἰσήγαγε τὴ λατρεία τοῦ Ἀσκληπιοῦ στὸ ἀστυ, ἀναφέρεται ὅτι ὁ θεὸς ἀνέβηκε ἀπὸ τὴ Ζέα στὴν Ἀθήνα. Αὐτὸ ἐπίσης ὑποδηλώνει ὅτι τὸ πειραϊκὸ Ἀσκληπιὲτο εἶχε ἱδρυθεῖ πρὶν ἀπὸ ἐκεῖνο τῆς Ἀθῆνας.
Ο Giuseppe Nenci ὑποστηρίζει ὅτι ἡ ἰδιαίτερη σημασία ποὺ ἀπέκτησε ἡ λατρεία τοῦ Ἀσκληπιοῦ στὴν Ἀθῆνα ὀφείλεται στὸ λοιμὸ τοῦ 430/29 n.X. Ο Christoph Aufi'arth διευρύνει τὴν ἄποψη τοῦ Nenci: Βλέπει σ᾿ αὐτὸν τὸ λοιμὸ τὴν αἰτία μιᾶς βαθιᾶς κρίσης, ἡ ὁποία εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα τὴν εἰσαγωγὴ στὴν πόλη νέων θεῶν, μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ ὁ Ἀσκληπιός. Πάντως τὸ πειραϊκὸ Ἀσκληπιεῖο λειτουργοῦσε ὡς ἰαματικὸ ἱερὸ στὶς ἀρχὲς τοῦ 4ου αἰ. π.Χ., ἀφοῦ κατάλογος αὐτῶν τῶν χρόνων ποὺ βρέθηκε ἐκεἰθ ἀφ᾿ ἑνὸς ἀπαριθμεῖ ἰατρικὰ ἐργαλεῖα καὶ ἀφ᾿ ἑτέρου ἀναφέρει τὴν οἰκοδομίαν τοῦ ἱεροῦ, φρἀση ἀπὸ τὴν ὁποία προκύπτει ὅτι στὸ Ἀσκληπιεῖο ὑπῆρχαν κτίρια. Τὸ ἱερὸ ἦταν σε λειτουργία σίγουρα ὣς τὸν 2ο - 3ο μ.Χ. αἰ., ὅπως μαρτυρεῖται ἀπὸ ἀναθηματικές ἐπιγραφές. Συνεπῶς διαπιστώνεται ὅτι στὸν Πειραιἀ, ὅπως καὶ στὴν Ἀθήνα, παρὰ τὴν ἀπώλεια τῆς πολιτικῆς σημασίας τοῦ τόπου, ἡ ζωὴ τῶν Ἀσκληπιείων συνεχίζεται, καὶ μάλιστα ἡ λατρεία προσλαμβάνει μεγαλύτερη σπουδαιότητα στὴν ἐλληνιστικὴ ἐποχὴ.
Αποσπάσματα από το βιβλίο Τὸ Ἀσκληπιεῖον τοῦ Πειραιῶς του LAUS-VALTIN VON EICKSTEDT