Ο Μίλων, γιος του Διοτίμου, έζησε τον 6ο αι. π.Χ. και γιόρτασε την πρώτη του νίκη σε Ολυμπιάδα στο αγώνισμα της πάλης παίδων. Μέχρι το τέλος της ζωής του είχε ακόμη πέντε ολυμπιακές νίκες στην πάλη ανδρών. Νίκησε επτά φορές στα Πύθια, εννέα στα Νέμεα και δέκα στα Ίσθμια. Υπήρξε ο σπουδαιότερος από τους Κροτωνιάτες αθλητές και ένας από τους πιο ξακουστούς του αρχαίου κόσμου.

Όταν οι τύραννοι της Φωκίδας είχαν καταλάβει τους Δελφούς και διεξήγαγαν εναντίον τους το γνωστό ως Ιερό Πόλεμο, οι ακόλουθες του Διόνυσου που ονομάζονταν Θυιάδες αλλόφρονες, περιφέρονταν μακριά από την πε­ριοχή τους και χωρίς να το γνωρίζουν έφθασαν στην Άμ­φισσα. Όντας φοβερά εξουθενωμένες και χωρίς να έχουν βρει ακόμη τα λογικά τους, ξάπλωσαν στην αγορά για να κοιμηθούν εκεί όπου βρέθηκαν. 

Τῇ φιλοσόφῳ Ὑπατίᾳ Αὐτήν τέ σε καὶ διὰ σοῦ τοὺς μακαριωτάτους ἑταίρους ἀσπάζομαι, δέσποινα μακαρία. πάλαι μὲν ἂν ἐγκαλέσας ἐφ’ οἷς οὐκ ἀξιοῦμαι γραμμάτων, νῦν δὲ οἶδα παρεωραμένος ὑφ’ ἁπάντων ὑμῶν ἐφ’ οἷς ἀδικῶ μὲν οὐδέν, ἀτυχῶ δὲ πολλὰ καὶ ὅσα ἄνθρωπος ἀτυχῆσαι δύναται. ἀλλ’ εἴπερ εἶχον ἐντυγχάνειν ὑμετέραις ἐπιστολαῖς καὶ μανθάνειν ἐν οἷς διατρίβετε (πάντως δὲ ἐν ἀμείνοσίν ἐστε καὶ καλλίονος πειρᾶσθε τοῦ δαίμονος), ἐξ ἡμισείας ἄν ἔπραττον πονήρως ἐν ὑμῖν εὐτυχῶν. νῦν δὲ ἕν τι καὶ τοῦτο τῶν…

Ο πίνακας απεικονίζει την Αρκαδία· ένα όραμα ενός ποιμενικού ειδυλλίου όπου οι άνθρωποι συνυπάρχουν σε αρμονία με τη φύση. Στο επίκεντρο της σκηνής είναι οι τρεις όμορφες νεαρές βοσκοπούλες (που θυμίζουν τις κλασικές Τρεις Χάριτες), οι οποίες χορεύουν. Τα κατάλευκα φορέματά τους καθώς χορεύουν αποκαλύπτουν τα καλλίγραμμά σώματα τους. Ο χορός τους συνοδεύεται από μουσική, ένας βοσκός που παίζει με έναν νεαρό μαθητευόμενο του. Στα δεξιά ένας έρωτας ιππεύει μια λεοπάρδαλη συμβολίζοντας το πάθος.